صاحبة البيت العتيق بقلم الشاعرابــراهـيم رضوان
صاحبة البيت العتيق بقلم الشاعرابــراهـيم رضوان
صاحبة البيت العتيق بقلم الشاعرابــراهـيم رضوان
أم ابــراهـيم رضوان
ساعة خروج الدم من بُقك .. بكيت
يا ام ابراهيم ..يا صاحبة البيت العتيق
يا كعبة القلب اللى كان..بيدق لحظة طَلِتِك
إيه اللى خلى الدنيا تقطف فلتك
تِفضى وانا عطشان يا أمى قلتك
إيه اللى خلى جتتك
تحضننى فى لحظة دخولها فى الكفن
إيه اللى خلى القلب جنبك..جوه قبرك يندفن
ويحس بالوجع الأليم
يا ام ابراهيم ..
يا ام الروايح من غصون السوسنه والطمى والحرف الحلال
يا ام العزال اتباع عشان..
تلقي( عشا ) لاجل العيال
يا ام الأمال..زى الجناح..متكسره
رافضه صراخ القاهره
رافضه زحام كل المدن
تِقل البدن يا حبيبتى فوق سكة شجن
نخيتى من كُتر المحن .. وصرختى آه
داست على قلبى الحياه .. يوم أنتك فى المندره
يوم الرجوع بيكى ورا
يا صاحبة العقل الحليم
يا ام إبراهيم
الماشيه فوق جرحك .. وكل الحلم إنك تِوصَلى
من نهر نيل مصر العزيزه تِغسلى ..
وشى .. وصدرى .. وهدمتى
تدعيلى لو طالت فى قلبى أزمتى
ألقاكى حافيه .. أَلَبِسك فى جزمتى
وامشى على قزاز الحياه .. حافى بتلسع خطوتى
كل الدروب الكارهه لسه كلمتى
وبتهرى فىّ بألف ألف شيطان رجيم
يا ام ابراهيم .. يا ام البشر
الجلد فوق جسدى اتقشر
وخبر سقوطى ع البلاط .. قبل السقوط حتى انتشر
ولُولاكى لا استسلمت لكلاب القصايد
كل كارهين الحروف
ولولاكى لا استسلمت للخوف اللى حاول
قبل ما اجى يعضنى
يا اللى بعادك هدنى .. فوق كل أطلال الوجود
ألقاكى أرضى فى السجود
والقاكى لو بصيت دقيقه فى السما
يا ام ( المسام ) متبسمه
يا مقسمه دايما علينا بفرحه
فى نص الرغيف اللى انحرق من ضهره .. شاط
ومقسمه بينا شموع الفرحه ودموع العياط
ومنسمه فوقنا إذا دُوخنا ..
وداس شيخنا علينا بدون لزوم
ومعلمه على قلبنا المحروم بكفة حضرتك
إيه اللى خلى دفـنتك .. مانشيت فى كل الصحف
واما المرض فوقك زحف
وصيتى قلبى بالرضوخ
وحميتى روحى م الشروخ
وهمستى لىّ ( إحترس .. السكه مليانه شيوخ
بفتاوى مش قد العقول
قول يا ضنايا .. وقول .. وقول
واوعى تخاف
الشيله لو حتى تقيله..بس طاهره .. حنينه
م المستحيل ..تتعب وترهق فى الكتاف )
ترعش جنازتك فى الضفاف .. وتهزنى
ما حد بعدك عزنى
يا عزيزه يا ام النور كريم
يا ام ابراهيم ..
يا صابره جوه الليل..يا ( نبره ) مقدسه
مين اللى يقدر لحظه يقفل مدرسه
مفتوحه للجمع الغفير
مسموحه للى يعوز غموس
محرومه لو سمعت أغانى مزيفه
العشق ألف عباده لله المجير
واللهفه .. رجفه للحبيب المصطفى
والحب صافى للقلوب المسلمه
والإحترام والنور لعيسى ..
وسِتنا مريم لكل الناس هناك
توبك يساوى جناح ملاك
وإيديكى ضىّ حلال .. بيوصل دافى
من رب العباد الصابره .. علام الغيوب
قلبك يساوى قلوب بتسجد فجأه فوق كل الدروب
وتقول حَكَم
الله حكم .. ودى حكمته
أمشى لوحدى سكته
واكتب حروف إسمك على
ضىّ الليالى اللى انكتم فيها الصراخ
وابكى على قلبى اللى شاح قبل الميعاد
فى سكة الليل البهيم
يا ام إبراهيم
يا جرح ساكن جوه عضمى اللى انتنى
يا دمعه نازله فوق خدود السوسنه
أفرد فى عودى اللى انحنى
قدام جدار قبرك وانوح
ايه اللى خلى العمر من بدرى ينوح
ايه اللى خلى البدر جوه الليل يروح
عل سكه تانيه ينام هناك
إيه اللى خلى الكون هلاك .. والنور هلك
يا طاهره .. يا أحلى ملك .. جوه الحياه
يا ريحه من عرش الإله .. يا مملكه
قلبى تِعب م اللكلكه
ومن العباد المشركه
ومن الليالى الحالكه
ومن الطريق اللى بَكى
ومن الجنين اللى اشتكى
ومن الدروب المُهلكه
ومن الرجال .. ومن الحريم
يا ام ابراهيم .. يا سلطنه
ما اقدرش اقلك يا أنا
يا ( كل ) ساب ( الجزء ) ضايع فى الشعاب
وصراع كلاب ويا الدياب
ورياح فى عضم النور تزوم
وهموم بتولد فى الهموم
وغيوم على باب الكريم
يا ام ابراهيم .. يا ام النِعم
يا ام ( ابراهيم ) اللى اتولد بيقول نعم
يا كبرياء مليون هرم .. بايس بشوق مليون هرم
يا فروع كرم ..
على كل أبوابنا اللى صدت من دخول الضلمه فيها بانتظام
يا ام الكلام .. أكبر وأضخم من حروف كل الكتب
يا ذوق بينطق بالأدب
يا شجاعه فى مواجهة رياح الثرثره
وكلام مُشبع باللهب
وتَحدى للحاكم إذا .. بان فوق كتافه فى يوم ( قتب )
أو داس على الحرف الكريم
يا ام ابراهيم .. قومى بقى
ضاقت قلوبنا الضيقه
وتعبنا من كتر الشقا
وطريق بعادك شقنا
ضاع يا حبيبتى حقنا ..
بين العقول التايهه فى الريحه القميئه المجرمه
بين جمجمه .. حاضنه بشهوه جمجمه
فوق خطوه باهته مؤلمه
يا ام الشهود الصادقه .. ماتت من زمان المحكمه
واحنا خلاص .. سلمنا فى كل النِمر
مابقاش قمر فى الدنيا بعدك يا شعاع مليون قمر
والرب يوم موتك أمر كل القبور
تنده عليكى عشان تضمك .. تحضنك
قولتيلى إن الموت لا يمكن يحزنك
ولا يسجنك .. إلا انكتام الصوت فى أطهر حنجره
يا بسمه حتى مع انتهاء الغرغره
يا مَسْطَره
قاست فى طولنا وعرضنا
إحنا فقدنا أرضنا
لحظة رجوعنا م القبور متخرطين
وهدومنا جوه الجلد طين
وحزين طريقنا تحت رجلين الدمار
والإنهيار فينا استوى
دخل الهوا فى صدورنا .. مش هو الهوا
ولا هو دا الصوت القديم
يا ام ابراهيم .. ( يا قلنسوه )
الجرح كاره فى الدوا
والباب ماهش طايق هوا
واحنا اللى كنا زمان سوا
أصبحنا جوه الموت سوا
صبحت هدومنا قبور فى زحمه بدون وجود
جوه انحناء .. ماهش سجود
ولا يوم هاقول لازم نعود .. آه يا زمن
هاتعود لمين .. والكل ضاع جوه الوطن
والكل باع من غير تمن
لو يوم فتحنا عليكى قبرك يا حياه
هانلاقى راية مصر ملفوفه بحب على البدن
ونلاقى كل هدوم كلاب الزفه ع الأجسام كفن
السبت 25 يناير - 15:18
